-
1 δόναξ
δόναξ, ακος, ὁ, das Rohr; Dorisch δῶναξ, Ionisch δοῠναξ; von δονέω, weil es im Winde schwankt; das Wort ist poet., = pros. κάλαμος. Apoll. Lex. Hom. p. 59, 29 Δόνακας· καλάμους. Bei Homer δόναξ dreimal: Odyss. 14, 474 ἂν δόνακας καὶ ἕλος; Iliad. 10, 467 συμμάρψας δόνακας; Iliad. 11, 584 ἐκλάσϑη δὲ δόναξ, der (von Rohr gemachte) Schaft des Pfeiles, vgl. Scholl. Aristonic. – Folgende: 1) Rohr; δόνακες καλάμοιο, Rohrhalme, H. h. Merc. 47; στέφει ἑαυτὸν δόναξι Aeschin. ep. 10, 4. Alles aus Rohr Gemachte; – a) der Pfeil; p. D. L. 1, 103; Leon. Tar. 12 (VI, 296). – b) Leimruthe, Apollnds. 23 (VII, 702). – c) Rohrpfeife, Hirtenpfeife; Aesch. Prom. 574; Pind. P. 12, 25 im plur.; Theocr. 20, 29 u. a. D. – d) ὑπολύριος, der Steg auf der Lyra, Ar. Ran. 233. – e) Schreibrohr, oft in Anth. – 2) das Männchen der Scheidenmuschel, die σωλήν heißt, Ath. III, 90 d.
-
2 δόναξ
δόναξ, ακος, ὁ, das Rohr; von δονέω, weil es im Winde schwankt; ἐκλάσϑη δὲ δόναξ, der (von Rohr gemachte) Schaft des Pfeiles. (1) Rohr; δόνακες καλάμοιο, Rohrhalme. Alles aus Rohr Gemachte; (a) der Pfeil. (b) Leimrute. (c) Rohrpfeife, Hirtenpfeife. (d) ὑπολύριος, der Steg auf der Lyra. (e) Schreibrohr. (2) das Männchen der Scheidenmuschel, die σωλήν heißt -
3 δοναξ
ион. δοῦναξ, дор. Theocr. δῶναξ - ᾰκος ὅ1) тростник, камыш Hom., Aesch., Eur., Arph., Arst.2) тж. pl. тростниковая свирель(κηρόπακτος ὀτοβεῖ δ. Aesch.; νόμος δονάκων Pind.)
3) удочка(ἄγρη δούνακος Anth.)
4) тростниковая стрела, древко стрелы(ἐκλάσθη δ. Hom.)
5) тростниковое перо ( для письма)(δόνακες ἀκροβελεῖς Anth.)
6) подставка, кобылка(δ. ὑπολύριος Arph.)
-
4 κλάω
κλάω, fut. κλάσω, ev. κλάσσω, aor. ἔκλασα, partic. auch κλάς (s. ἀποκλάω), aor. pass. ἐκλάσϑην; – brechen, zerbrechen, abbrechen; ἐξ ὕλης πτόρϑον κλάσε χειρί Od. 6, 128; ἐκλάσϑη δὲ δόναξ Il. 11, 583; Hippocr. u. Sp.; bes. vom Abbrechen der Blätter, junger Schößlinge u. Ranken des Weinstocks, was später κλαδεύειν heißt, VLL.; vgl. Lob. zu Phryn. 172; übertr., τὴν ἐλπίδα Ios.; ὁδοὶ καμπαῖς κεκλασμέναι, gekrümmt, Plut. sol. an. 11; φοραί Lys. 12. – Auch von der Stimme, ἁβρᾷ καὶ κεκλασμένῃ φωνῇ D. Cass. 79, 13; von verweichlichten, entarteten Menschen, Sp.; auch βάδισμα, Philo.; μέλη, ῥυϑμός, Plut. de mus. 22 Longin. 40; vom Styl, Demetr. 193.
-
5 κλάω
κλάω (A) [pron. full] [ᾰ], [tense] impf. ἔκλων ( κατ-) Il.20.227, (ἀν-) Th.2.76: [tense] fut. κλάσω [ᾰ] J.AJ10.11.3, Luc.DDeor.11.1: [tense] aor. 1 ἔκλᾰσα, [dialect] Ep.Aκλάσε Od.6.128
,κατά-κλασσε Theoc.25.147
:—[voice] Med., poet. [tense] aor.κλάσσατο AP7.124
(Diog. Laert.):—[voice] Pass., [tense] fut.κλασθήσομαι Arist.Mete. 373a5
: [tense] aor.ἐκλάσθην Il.11.584
: [tense] pf. , etc.: [tense] aor. 2 part. κλάς (as if from κλῆμι) Anacr.153:—break, break off,ἐξ ὕλης πτόρθον κλάσε Od.6.128
;ἐκλάσθη δὲ δόναξ Il.11.584
; break off the luxuriant shoots of the vine, Thphr. CP1.15.1 ([voice] Pass.), Gal.6.134, Longus 3.29, etc.;κ. ἄρτον 1 Ep.Cor.10.16
, cf. 11.24 ([voice] Pass.).2 Geom., deflect, inflect, usu. of drawing a straight line 'broken back' at a line or surface,κλάσαι εὐθεῖαν τὴν ΑΓΒ ἐν λόγῳ τῷ δοθέντι Papp. 904.17
; ἀπὸ δύο σημείων τῶν B, Eκλάσαι τὴν ΒΝΞΕ Id.122.3
:—more freq. in [voice] Pass., Arist.APo.1.c.; ἡ κεκλασμένη (sc. γραμμή) Id.Ph. 228b24;αἱ κλώμεναι εὐθεῖαι Apollon.Perg.Con.2.52
; ἐὰν ἀπὸ τῶν σημείων κλασθῶσιν ib.3.52;κεκλάσθω Euc.3.20
, al.; of visual rays, Arist.Mete. 377b22, Pr. 912b29; of arteries, Gal.9.84: generally,καμπαῖς κεκλασμένας ὑποπορεύσεις Plu.2.968b
; κεκλ. στολίδες ib.64a; τὰ κλώμενα τῶν ῥευμάτων their broken courses, ib.747d.3 metaph., break, weaken, frustrate,τὴν ἐλπίδα J.BJ3.7.13
, cf. Epigr.Gr. 348 ([place name] Cios): in [tense] pf. part. [voice] Pass., κεκλασμένη φωνή weak, effeminate voice, Hp.Epid.7.80, Arist.Phgn. 813a35 (also of the Siren's song, Vett.Val.108.28, cf.κ. ἀοιδή 242.10
); τὰ κεκλ. τῶν ὀμμάτων enfeebled eyes, Arist.Phgn. 808a9; κεκλ. μέλη varied by modulation, Plu.2.1138c; ῥυθμὸς κεκλ. broken rhythm, Longin.41.1; τὸ κεκλ. καὶ παντοδαπόν (sc. τῆς λέξεως) Phld.Rh.1.198S.b of emotion,ἐκλάσθην πρὸς ἔλεον J.Vit.43
.------------------------------------ -
6 κλαω
III(ᾰ) (fut. κλάσω с ᾰ; pass.: fut. κλασθήσομαι, aor. ἐκλάσθην, pf. κέκλασμαι) ломать, отламывать(πτόρθον ἐξ ὕλης Hom.)
; переламывать(τὸν κίονα μέσον Plut.)
ἐκλάσθη δόναξ Hom. — древко (стрелы) сломалось;τὸ κλώμενον NT. — сокрушаемое, т.е. отдаваемое в виде жертвы - см. тж. κεκλασμένος
См. также в других словарях:
κλω — κλῶ, άω (Α) 1. θραύω, σπάζω («ἐκλάσθη δὲ δόναξ, ἐβάρυνε δὲ μηρόν», Ομ. Οδ.) 2. κλαδεύω αμπέλι 3. κόβω σε κομμάτια, τεμαχίζω («λαβὼν τὸν ἄρτον εὐλόγησε καὶ κλάσας ἐπεδίδου», ΚΔ) 4. σχηματίζω τεθλασμένη γραμμή, διαθλώμαι (α. «ἡ κεκλασμένη γραμμή»… … Dictionary of Greek